Tarifsiz duygular

Babamla Ankara’dan İstanbul’a 4 saat süren tren yolculuğunun ardından Pendik istasyonunda indik. Dolmuşla Kadıköy’e geçtik, saat henüz çok erkendi ama Kadıköy sokakları cıvıl cıvıldı. Manchester United'ı konuk edecekti bugün Fenerbahçe bu yüzden tüm kafeler barlar restoranlar sarı lacivertti. kaldırımlar son ses marş söyleyen formalı gençler ile yollar ise kornaya basan şoförler ile doluydu. Kadıköy de tam bir bayram havası vardı, besteleri kaydedip arkadaşlarıma yollayıp onları sinir ediyordum. Nazlı'nın Yeri'nde bir şeyler içerek maç saatinin gelmesini bekledik. Babam tribünden tanıştığı arkadaşlarıyla orada sohbet ederken ben bestelere eşlik edip telefonla video kaydediyordum. Zamanın nasıl geçtiğini anlamadık bir anda kadrolar girildi haberini aldık. Bu maçın başlamasına 1 saat kaldı demek ayni zamanda bir an önce kalkıp stada doğru yol almamız gerektiğinin habercisidir. Son yarım saat kala stada girdik tribünler yavaş yavaş doluyordu. Maçın benim için ayrı bir önemi vardı çünkü Fenerbahçe'den sonra en çok maçını izleyip benimsediğim takım Manchester United'di ve yıldız oyuncularını kesinlikle izlemek için can atıyordum. Bir daha göremeyeceğim isimler vardı çünkü  maç başladı ve henüz 1.dakikanın sonlarına doğru hiç beklemediğimiz bir anda, hayal dahi edemeyeceğimiz bir şekilde gol attık. Öyle bir takıma, öyle bir kaleciye dakika 1'de inanılmaz bir röveşata golü atmak. Daha güzeli ise bu golün tam önümde olması, hayatta en çok zevk aldığım anlardan biriydi hiç şüphesiz. Golden sonra düştüğümü hatırlıyorum arkamdaki taraftar tarafından tam golün sevincine zıplarken kıyafetimden çekildim ama o mutlulukla hiç bir acı hiç bir şey hissetmedim tabiki de. Hayal gibi bir başlangıcın ardından frikikten harika bir gol daha attık. 2-0 öndeyken Allah'a yalvaran taraftarları da duyuyordum dakika 65'de hakeme maçı bitirmesi için küfredenleri de. Son dakika da Manchester'daki en sevdiğim futbolcu süper bir gol attı bize o da benim önümde oldu. Hem takımım kazandı hem de en sevdiğim oyuncuları izleme şansı buldum. En güzel maçım ve en güzel günlerimden birisiydi. Akşam nasıl döndüğümüzü hatırlamıyorum bile